Kainis, ang dami na ng mga nangyari sakin at wala akong motivation. Final exam na rin namin pero here I am, not holding even a single leaf of a book. Wala talaga akong kwentang magaaral.
About my Final exams, hnd ako nakapagtest sa ETAR kc hnd pa ako nagbayad agad. The dominicans wont let me take the exam. I already have the check and I flont it infront of my teacher but he still wont let me take the exam. I ran to the accounting office and the line was Whow! so I got nothing to do but stay in the line kahit pa gutom na giutom nako. Buti naman mabilis yung paggalw-galaw ng mga treasurer.
Zsazsa Zaturnnah.. hu! nanood na kami ni Aika kasma si Dean mh ZsaZsa Zaturnnah ze Muzikal. Astig ang show. Ang galing ni Eula Valdes xaka ni Agot Ysidro xaka ng gumanap na Didi... Actualy, si Didi talaga ang bida dun, hindi si Ada. hehe... Ang kinaiinisan ko lang e sumakit yung pwet ko sa panonood. Hindi ako nakabili ng sound track, yung ang isa pa na kinaiinis ko. The songs were great! I love the song Ada sang in front of his dead father. The theme is the acceptance of the heart and accept the child for who he/she is. Napaisip ako. Kung aminin ko na kaya sa magulang ko na nagevolve na ako. Na hindi na ako si bonbon kundi si bonbonito na. Isang malanding lalake. Alam ko alam na nila ang tungkol sakin, ayaw lang nilang tanggapin. I remember my brother was playing warcraft and I was watching a gay themed film. Then our cousin aprouch my brother. Natwa na lang ako sa pinagbubulungan nila. Nagtanong yung pinsan ko, hindi ko na rinig pero naintindihan ko kung ano yung tinanong nya. Sabi ng kuya ko "sa palagay ko." "tanungin mo nga!" mu cousin said. "Yoko nga, bka kung anu pa mangyari," my brother replied. Gusto ko na sanang makisali at sabihin na "Itanong na kasi, sasgutin ko naman!" haha... sana lang nga tama ang hinala ko. So back to the song. Kapag nagdalwang isip pa ang mga magulang ko, then I'll sing "bukasan ang iyong puso at ako'y iyong tanggapin...." How's that?
Romeo Romeo Romeo, where art thou Romeo... Wala na si Romeo. Wla na xa sa puso ko ngunit nasa isipan pa rin. Nagusap kami using SMS. buti na lang at madaling araw na at may signal na ako sa sun. Ganito yung Conversation...
Romeo: Kamusta ka na, miss na kita. bakit ang cold mo na ata?
Me: Sori but I have to change.
Romeo: bakit?
Me: Sori, I just have to...
Tapos nakatulog na ako. Wala kaong kwentang mangingibig... Hindi naman naging kami ni Romeo pero nagkakamabutihan na kami... parang kami pero hnd kami. Ganun na rin ang ngyayari samin ni Beej ngayon... Grabe, ang bilis kong ma fall-out of love... Biglang kasing dumating si Beej. Nagkagulo kami ni Beej pero kahit kakakilalapa lang namin e hinarap ko yung gulong yon at tinanggap naman nya. Ei, hindi pa kami, hinihintay lang nya akong mag propose. Sana nga dumating pa sa puntong makapagpropose ako... kahit may nararamdaman na akong katamaran sa buhay ko. kaya kayong mga nagpaparamdam, motavation naman dyan! Alam ko wala na si Adrian sakin pero ang lakas ng impact ng pagkawala nya... I keep on saying na wla na xa pero laging andyan yung friends nya na pinakilala sakin at nagpapalala na may natitirang messages pa sa Inbox ko galing sa kanya. tapos may text pa ng text sa Sun ko e tinatamad na nga akong gamitin yun kaya sorry na lang sa kanya...
Happy Birthday to me... Napuno ang Inbox ko sa dami ng greetings. Kait sobtrang dami, hindi ko pa rin naramdaman na birthday ko. Niinggit ako sa mga kabarkada kong babae kasi lagi namin silang binigibyan ng surpresa sa debut nila. Wait, I still hve to stick in mind na lalake ako. I have to wait until I'm 21. I'll be selebrating my Manhood! So birthday ko nung 12. wala lang, parang sinabing birthday ko lang. Inaasahan kong bibigyan ao ng malaking halaga ng pera or pagkagising ko nandun yung kumpare ng aking Ama at nagluluto ng espesyal niyang spaghetti na kulay orange. pero hindi, pagkalabas ko ng kwarto, wlang surpresa, wlang bulaga. Ang pinaka nagustuhan ko lang nung araw na yun ay nung madaling araw na at binukasan ko na yung card na binigay ni beej. for a moment nakalimutan ko na birtday ko na nung araw na yun at nung kinagabihan ay nagselebrate kami ni Aika at Dean. Kumain kami sa Ministop ng Icecream. Kahit papano, nakalimot ako sa kaarawan ako. Nung araw na yun, opisyan na wla na kaming NSTP pero kinailangan ko pang pumunta s USTe para dun. Bago ako pumunta, dumaan muna ako sa bagong bahay para magparamdam ulit na "helow, may anak po kayo na gusto na kayong bigyan ng birth certificate na nagsasbing kaarawan na nya ngayon at kayo ang kanyang mga magulang, helow? helow!?" so binigyan na ako ng pera. pero hindi pa rin sapat. Ginawa kong lahat upang lumigaya manlang. buti pa yung mga katulong, marinig lang ang pangalan ni batista sa telebisyon e nagmamadali na at iniiwan ang kanilang mga trabaho. buti pa ang mga katulong, pinaalala kung kailan ang birthday ko at nung pagkagising ko e sila ang unang bumati sakin. Well, anu nga naman ang kwenta ko. Yung bagong bahay malaki xaka 3 floors e ako payatot ay 5'8" lang ang tangkad. yung bahay matanda na at dapat talagang alagaan e ako binata pa lang at kaya pang magpuyat. Dun sa Med-Audi medyo sumaya ako kasi may kumanta ng "Vincent" at para yun sa isang tao na kaarawan din nung araw na yun pero hnd ako yun. Napakanta na lang din ako, kulang na lang lumuha na rin ako dahilsa parehas kami ng buhay ni Vincent.
Mic'a! Chou... May aso nanama kami. kinalbo ni kuya para maalis ang mga garapata at gamutin yung sugat. napaka-playful nung aso kaya minsan nakakinis kasi lagi akong iniistorbo. Arf! Arf! Arf! ayan magkakalat na xa...
marami pa akong kailangna ayusin sa buhay ko. Sa school sobrang dami, as in. p[alibhasa tinatamad na kasi talaga ako. Sa bahay naman, si Mudra ang daming pinapagawa sakin at ang gusto naman ni ama nandun ako sa bagong bahay upang tumulong na rin sa mga gawain. Panu pa kaya ang Lovelife ko? Ang dami pa saking nagiimbitang lumabas this summer e i'm planing panaman na magaral na lang para kahit papano may pera naman ako. haay bahalana si batman...
Later days guys...
wish me luck for my furute, sna nga meron ako nun!
MY life, my story, my dreams, my destiny.
Tuesday, March 21, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment