Finally nasabi ko kay Rod mga hinanakit ko, ang hindi ko nagustuhang expressions nya about me beaing active in the gay scene. After confronting him, our friendship grew deeper. According to him, "E kasi, the realtionship and level of the thing we have is beyond beaing couples. Pag friends kasi mas relaxed ang environment which invites and tolerates conversations ranging from sex to anything." Conservative po kasi ako at xa lang ang nakakausap ko ng matino na walang alinlangan. Well, hindi ko maxadong naintindihan yung sinabi nya pero ang masasabi ko lang, thankful ako kasi sobra pa sa okay kami. Ngayon nga lang medyo nararamdaman ko bumabalik yung moments namin before. I don't know kung kelangan ko magworry or just be happy. Sigh. Humahaba nanaman hair ko. Basta, hindi xa pwedeng makidagdag sa mga inaalala kong boys. Dami kasi manliligaw e. Maxado na akong nagigingflirt. Err.. is that bad?
Here comes a kid. His name is Jeff. Sya ang unang unang dahilan kung bakit hindi pwedeng maging kami ni Rod incase magkagusto ulit sya sakin. sigh. Mahal ko na kasi itong batang ito. He's young, yah but the level of maturity, wow. Madali sy'ng kausap hindi tulad ng ibang guy na dumaan sa buhay ko. Somehow nakita ko sa personality nya si Rod. Madaling kausap.
Nung pinatay yung friend naming si Barbie, naging over-protective sakin si Mama. Si Papa ok lang. Grabe to the maximum level, pati nung pinatay din ang isa sa mga producer ng PDA, sinermonan na ako agad. Like hello!? Hindi lang sa bakla pwede mangyari yun. Pero thankful ako kasi I'm being love.. wag lang oa. pero masarap pala kapag oa. napapangiti ka kapag narerealize mong mahal ka. sigh...
MY life, my story, my dreams, my destiny.
Sunday, November 5, 2006
Subscribe to:
Posts (Atom)